Karolina Okurowska-Wabnic
okurowskak(at)gmail.com
Miejsce zamieszkania: Wrocław
Chcę realizować Lwt w: całej Polsce
Role, które mogę pełnić w projekcie: osoba prowadzaca warsztaty, wychowawczyni wypoczynku, kierowniczka polkolonii (oświadczam jednocześnie, że posiadam wymagane ustawą uprawnienia do pełnienia tej funkcji)
Bliskie mi obszary: teatr ogolnie, teatr formy, teatr lalek, teatr ruchu, improwizacja, performance
Skończyłam reżyserię teatru lalek i reżyserię teatru dzieci i młodzieży w AST we Wrocławiu. Na co dzień pracuję teatralnie z dziećmi i robię spektakle w teatrach dla dzieci. W pracy z dziećmi odkrywam nowe światy i stwarzam teatralną przestrzeń do wypowiedzi uczestników. Najważniejsze jest dla mnie budowanie poczucia sprawczości poprzez teatr i prowokowanie twórczej ekscytacji. W pracy reżyserskiej staram się tworzyć blisko potrzeb dzieci, dawać im zachwyt i wprowadzać w magiczne światy. Interesuje mnie tworzenie o empatii i czułości. Wierzę, że każdy jest twórcą i budzenie tej twórczości w innych jest dla mnie najbardziej interesujące.
Nie mam doświadczenia w Lecie w teatrze, ale od kilku lat jeżdżę na obozy i półkolonie artystyczne. Dzięki którym mogę jeszcze bliżej poznać dzieci i pracować w cudownym nieprzerwanym trybie twórczym.
Od dziesięciu lat prowadzę zajęcia teatralne z dziećmi od przedszkolaków do licealistów. Robię to z dużą intensywnością, obecnie w tygodniu spotykam się z 29 dziecięcymi grupami. Badam granice sprawczości dziecka w teatrze i napisałam o tym nawet całkiem niezłą pracę magisterską. Robię też spektakle dla dzieci jako reżyserka np. \\\\\\\"Jak zostać smokiem?\\\\\\\" w Teatrze Mickiewicza w Częstochowie, \\\\\\\"Cień i jeż\\\\\\\" w Teatrze Maska w Rzeszowie, czy \\\\\\\"Dzikie łabędzie\\\\\\\" w Teatrze Pleciuga w Szczecinie. Zaczynam też coraz więcej pisać dla dzieci.
Jestem bardzo zaangażowana, rzetelna i dobrze pracuję. Bardzo łatwo wpadam w ekscytację i zachwyt w pracy. Mam zdolność do budzenia zapału i pasji w innych. Jestem też po prostu miła i fajna.
Sama jako nastolatka brałam udział w tym projekcie. Uważam, że jest on niezwykłą szansą dla dzieci i nastolatków na przeżycie niesamowitości. Chcę dbać przede wszystkim o zabawę (w końcu to wakacje), ale także o sprawczość, odwagę i nieskrępowaną twórczość.
Te nastawione na kreowanie spektaklu przez uczestników od samego początku procesu. Te z tematem, który można ciekawie plastycznie wykorzystać. Te mające przestrzeń na fantazję i zabawę, surrealizm i zmyślanie.